- Bitkilerin daha iyi gelişme gösterebilmeleri için toprağın fiziksel özelliklerini (sıcaklık, nem vb.) artırmak, kaliteli, erkenci ve bol ürün almak amacıyla toprak yüzeyinin ince bir tabakayla kaplanmasına malçlama denir.
- Malç materyali olarak çam pürü, bitki sapları, saman balyaları, torf gibi maddeler kullanılabileceği gibi daha kullanışlı olarak değişik renk ve kalınlıktaki plastikler , ağaç kabukları malç materyali olarak kullanılabilir.
- ağaç kabukları gelişmiş ülkelerde kaplı fidan üretiminde çok büyük oranlarda kullanılmaktadır.
- Ancak torf (turba)a kıyasla su tutma kapasitesi daha küçük olmakla beraber havalanma kapasitesi daha yüksektir.
- Genellikle iğne yapraklı ağaç türlerinin kabukları asit Reaksiyonlu,yaprakları ise alkalen reaksiyonludur.
Malçlamanın faydalarını şöylesıralayabiliriz:
- Malçlama toprak yüzeyinde buharlaşmayı önlediğinden daha az sulamaya ihtiyaç duyulur.
- Ağaç Kabuğu ile malçlamada toprak sıcaklığı 3-5 0 C daha fazla olduğundan bitki kökleri daha iyi gelişmekte ve bu durum kuvvetli bir büyümeyi teşvik etmektedir.
- Malçlamadan istenilen faydanın sağlanması için dikim yönünün kuzey-güney istikametinde olmasında büyük yararlar vardır.
- Özellikle ipe sardırılan, uzun boylu ve birbirini gölgeleyen hıyar gibi bitkilerde dikim kuzey-güney istikametinde olmalıdır.
- Yabancı otların kontrolünde faydalıdır.
- Malçlama toprak rutubetini tuttuğundan sera içerisinde rutubete bağlı olarak gelişen mantari ve bakteriyel hastalıkların yayılmasını önlemektedir.
- Malçlama toprak tam tavında iken dikime hazırlandıktan sonra plastik malç materyali gergin bir şekilde toprak üzerine serilir.
- Fidelerin geleceği yerlere + , O veya X şeklinde kesilerek fideler dikilir.
- Plastik yanlarından n şeklinde telle de toprağa tutturularak plastiğin kayması önlenir.
- Ayrıca fideler dikildikten sonra da malç örtülebilir.
- Bu uygulamada malçın çekilmesi anında çok daha fazla dikkat etmek gerekir.
Toprak hazırlama kullanılacak malzemeler
Doğal organik maddeler:
torf, çeşitli ağaçların kabukları, lif veya talaşları, yaprak çürüntüleri, şehir veya tarıma dayalı endüstri atıkları (saman, şaraphane ve mantar kompost atıkları) hayvan gübresi
Doğal inorganik maddeler:
kum, çakıl, granit parçaları, ponza, perlit, vermikulit, volkanik tüf (siyah, beyaz, kahverengi vb.) köpük, kaya yünü, volkanik taşlar
Ağaç Kabukları
Bütün ağaç türlerinin kabukları yararlıdır ve humus olarak kullanılabilir. Yapılan araştırmalar başta göknar olmak üzere çam, ladin, kayın, meşe, sekoya ve porsuk ağaçlarının rahatlıkla kullanılabileceğini ortaya koymuştur.
Kabuklar her şeyden önce biyolojik aktivitesi olmayan materyallerdir. Bu sebeple yavaş ayrışan maddelerdir. Ani kabuklar kimyasal olarak işlenmeye uygun değildirler. Çok az azot içeriğinden dolayı bakteri ve mantarların gelişmesi için yetersizdir.
Genelde kabukların su tutma güçleri çok yüksektir. Göknar kabukları ağırlıklarının % 165’i kadar su tutabildiği, doyma noktasında bile % 31.5 hava içeriği tespit edilmiştir. Ağaç kabukları fermente edildikten sonra kullanıldıklarında herhangi bir hastalık zararlı taşıma riskleri ortadan kalkar .
Talaş
Talaşın elde edildiği ağaç türü ve kullanılma süresi bitki yetiştiriciliğinde önemlidir.
Ceviz ve sedir talaşlarının bitkiler üzerinde fitotoksik etkisi olduğunu, diğer türlerin talaşlarının bugüne kadar olumsuz etkisinin saptanmadığını ifade etmektedir.
Ayrışmasını tamamlamış talaşın katyon değişim kapasitesi yüksektir. Fermente olmamış talaş, bitkiye zararlı bazı mantarlar taşıyabileceği endişesiyle sterilize edilmeden kullanılmaması önerilmektedir.
pH’sı 5.0-6.8 arasında değişir, ayrışmanın ilerlediği dönemlerde pH’da biraz yükselme görülür. İnce ve kaba talaş olarak her ikisi de kullanılabilir. İnce talaş nemi kaba talaştan daha iyi yaydığı için, kaba talaş ise drenaj üstünlüğü nedeniyle tercih edilir. Bu sebeple karışım halinde kullanılmasının dha iyi olacağı düşünülebilir.
Yetiştirme ve köklendirme ortamlarında saf veya katkı materyali olarak kullanılan diğer organik materyaller arasında; çeltik kabuğu, Hindistan cevizi lifleri, Buldan sazı, buğday sapı (saman), kepek, susam sapı, saz kamışı, mantar artığı/kırıntısı, fındık kabuğu kırıntısı, mısır sapı ve çay artığı kompostu, değişik ağaç türlerinin ibre ve yaprak çürüntüsü, yosun, ayçiçeği kabuğu/küspesi, diken küspesi, çitlenbik küspesi, kozalak talaşı, çiftlik gübresi, pamuk .. vs
Yorum Ekle