Çam, Pinaceae (çamgiller) familyasından Pinus cinsinden orman ağaçlarını içeren iğne yapraklı türlere verilen ad.
Türkiyede hepsinin kısa sürgünleri iki yapraklı olan beş çam türü bulunur; sarıçam, karaçam, Halep çamı, kızılçam ve fıstık çamı.Ayrıca çamlar sonbaharda yapraklarını dökmezler. Gövdesi yenilebilen çam ağaçları A- C gibi yüksek vitaminler içerir. Kabuğunu çiğ olarak yemek de mümkündür.
Çam ağacının kozalakları erkek ve dişi olabilirler. Erkek olanlar polen döken küçük kozalaklardır ve kısa süreliğine çıkarlar.
Dişi kozalaklar ise odunsu, iri bir yapıya sahiptirler. Döllenme özellikleri vardır ve uzun süre kalabilmektedirler. Çam ağacının tıbbi olarak pek çok faydası vardır. Özellikle kronik öksürük için mucizevi bir etki sağlar. Astım tedavisinde, balgam ve idrar sökmede çam ağacından yararlanılmaktadır.
Ayrıca doğumu kolaylaştırdığı rivayet edilir. Güzel kokusu pek çok parfüm esansında kullanılmaktadır.
Çam ağacı süslemek tamamıyla Türk adetidir. Yeni Türk devletleriyle münasebetimiz bize yepyeni şeyler öğretiyor. Eski Türklerde yerin göbeğinden göğe kadar bir ağaç tasavvur ediliyor. Bu hayat ağacı. Sümerlerde de var. Bir ucunda göktanrısı duruyor. Türklerde güneş kutsal ama tanrı olarak kabul edilmiyor.
22 Aralıkta güneş yeniden fazla olarak dünyayı aydınlatmaya başlayacak. Günler uzamaya başlayacak. Türklerin gök tanrısı gün ile geceyi tanzim ediyor gökte. Sözde gün ile gece sürekli münakaşa halinde. 22 Aralıkta gün geceyi yeniyor. Bunu 'Yeniden doğuş bayramı' olarak Türkler kutluyorlarmış. Türkistanda bir ağaç varmış, akçam, ve bu akçam başka yerde yetişmiyormuş. Akçam getirip eve koyuyorlar, akçamın altına o sene Tanrı onlara güzel şeyler verdi, güzel bir yaşam verdi diye Tanrıya hediyeler koyuyorlar. Dallarına da ertesi sene için Tanrıdan niyaz ettikleri şeyler, adak olarak istedikleri şeyler için paçavra veya kurdele koyuyorlar. O günlerde büyük bayram, şenlik yapıyorlarmış. Aileler toplanıyor, büyükler varsa ziyaret ediliyor, özel yemekler yeniliyor, güzel elbiseler giyiliyor.
Bu adet Türkler yoluyla Avrupaya geçti. Konunun Noelle alakası yok. İznik Konsilinde pagan adeti görülen bu adeti İsanın doğuşu olarak kabul edelim diyorlar ve bu adet Hristiyanlara geçiyor. Ama ağaç süsleme pek yok, 16. yyda Almanyada başlıyor, daha sonra Fransaya geçiyor ve dünyaya yayılıyor.
Almanlar Adem ile Havvanın hikayesinden yola çıkarak ağaçları elmalarla süslediler. Bu durum zaman içinde değişti ve gelişti. Tüm dünyaya yayılarak gelenek haline geldi.
Bu gelenek günümüzde devam etmektedir. Özellikle Avrupa ve Amerika ülkeleri çam ağacı süsleme geleneğini çok önemserler. Yılbaşında alınan hediyeler süslenen çam ağacının altına konur ve gece yarısı ailece toplanılarak heyecanla hediyeler açılır.
