Hippocastanaceae ailesindendir. Gençken piramit şeklindeki ağaç, yaşlandıkça yuvarlak bir form alır. Çiçekleri dimdiktir. Beyazın dışında, kırmızı, sarı ve pembe çiçek açan türleri de vardır.
Beyaz çiçekli at kestanesi Aesculus hippocastanu, nemli ve geçirgen topraklarda sağlıklı gelişim gösterir. Anavatanı Balkan Yarımadası’dır. Ülkemizde çokça yetiştirilenbir bitkidir.
Adının neden at kestanesi olduğuna gelince: Kaynaklara göre, uzunca süre koştuktan sonra nefes nefese kalan ve soluğan hastalığına yakalanan atları Türkler at kestanesiyle beslerlermiş. Ağaç, adını işte buradan almış. Meyveleri gerçek kestane ağacının meyvelerine benzese de aslında çok farklı özelliklere sahiptirler. Dikey formludur.
Ne Sever?
Doğrudan güneş ya da yarı gölge ister. Güneşli ve ılıman iklimleri sever. Budamaya fazla ihtiyaç duymaz. 20-25 metreye kadar boylanabilir. Heybetli görüntüsüyle tüm dikkatleri üzerine çekmeyi başaracağı için, geniş alanlarda vurgu ağacı olarak kullanabilirsiniz. Kestaneler zehirli olduğu için yenmemelidir. Odunu düzgün damarlıdır ve iyi cila tutar.
Dört mevsim bahçeye dikebilirsiniz. Kış sonu ekilen tohumlarla ya da sürgünlerle yetiştirmeniz mümkün. Sıcak ve güneşli ılıman iklimlerde sağlıklı gelişim gösterir. Çok geniş ve yuvarlak bir tepe yapar. Gövdesinin kabuğu kırmızımsı kahverengidir. Kalın ve iri dalları vardır. Dalları gibi iri ve şişkin olan tomucukları da yine kırmızımsı kahverengidir. Böceklere karşı koruma sağlayabilmesi için üzerleri yapışkandır.
Başı Dik Çiçekler
Haziranda, salkım şeklinde açan gösterişli, beyaz çiçekleri yukarı doğru kümelenir. Her biri yaklaşık 20 santimetre boyundadır. Sarı-kırmızı yansılmalı ve oldukça dekoratiftirler. Yaprakları büyük ve tüysüdür. Dikenli ve yeşil kabuklu meyveleri olgunlaştığında açılır ve koyu kahverengi tohumları düşer. Meyveleri sadece geyikler yiyebilir. O kadar acıdırlar ki, diğer hayvanlar bu sebepten tadından hoşlanmaz. Hızlı büyüyen bir ağaçtır ve bu nedenle odunu da yumuşaktır.
Beyaz çiçekli at kestanesi Aesculus hippocastanu, nemli ve geçirgen topraklarda sağlıklı gelişim gösterir. Anavatanı Balkan Yarımadası’dır. Ülkemizde çokça yetiştirilenbir bitkidir.
Adının neden at kestanesi olduğuna gelince: Kaynaklara göre, uzunca süre koştuktan sonra nefes nefese kalan ve soluğan hastalığına yakalanan atları Türkler at kestanesiyle beslerlermiş. Ağaç, adını işte buradan almış. Meyveleri gerçek kestane ağacının meyvelerine benzese de aslında çok farklı özelliklere sahiptirler. Dikey formludur.
Ne Sever?
Doğrudan güneş ya da yarı gölge ister. Güneşli ve ılıman iklimleri sever. Budamaya fazla ihtiyaç duymaz. 20-25 metreye kadar boylanabilir. Heybetli görüntüsüyle tüm dikkatleri üzerine çekmeyi başaracağı için, geniş alanlarda vurgu ağacı olarak kullanabilirsiniz. Kestaneler zehirli olduğu için yenmemelidir. Odunu düzgün damarlıdır ve iyi cila tutar.
Dört mevsim bahçeye dikebilirsiniz. Kış sonu ekilen tohumlarla ya da sürgünlerle yetiştirmeniz mümkün. Sıcak ve güneşli ılıman iklimlerde sağlıklı gelişim gösterir. Çok geniş ve yuvarlak bir tepe yapar. Gövdesinin kabuğu kırmızımsı kahverengidir. Kalın ve iri dalları vardır. Dalları gibi iri ve şişkin olan tomucukları da yine kırmızımsı kahverengidir. Böceklere karşı koruma sağlayabilmesi için üzerleri yapışkandır.
Başı Dik Çiçekler
Haziranda, salkım şeklinde açan gösterişli, beyaz çiçekleri yukarı doğru kümelenir. Her biri yaklaşık 20 santimetre boyundadır. Sarı-kırmızı yansılmalı ve oldukça dekoratiftirler. Yaprakları büyük ve tüysüdür. Dikenli ve yeşil kabuklu meyveleri olgunlaştığında açılır ve koyu kahverengi tohumları düşer. Meyveleri sadece geyikler yiyebilir. O kadar acıdırlar ki, diğer hayvanlar bu sebepten tadından hoşlanmaz. Hızlı büyüyen bir ağaçtır ve bu nedenle odunu da yumuşaktır.
